عشق زندگی میبخشد
زندگی رنج به همراه دارد
رنج دل شوره می آفریند
دلشوره جرئت میبخشد
جرئت اعتماد به همراه دارد
اعتماد اسیر می آفریند
اسیر زندگی می بخشد
زندگی عشق می آفریند

تا کجای زندگی باید ز دلتنگی نوشت

تا به کی بازیچه بودن توی دست سر نوشت

 تا به کی با ضربه های درد باید رام شد

 یا فقط با گریه های بی قرار آرام شد

 بهر دیدار محبت تا به کی در انتظار

خسته از این زندگی با غصه های بیشمار...

باران! بیا و رحم کن
تو که می آیی، یاد او هم می آید
آنوقت من می مانم بدون چتر
روی سنگ فرشهای خیسی که
طعم تنهایی می دهند!

مترسک:
گندم،

تو شاهد باش که مرا

برای ترساندن آفریدند،

اما من تشنه ی عشق

پرنده ای بودم که سهمش

از با من بودن فقط،

گرسنگی بود...

غروب بود آفتابگردون

به دنبال خورشيد ميگشت

ناگهان ستاره اي چشمك زد

آفتابگردون با اخم

سرش رو پايين انداخت....

گلها هرگز خيانت نميكنند.

+ چـرا همـیشـه مـن درک کنم ،
مـن کوتـاه بـیام ، مـن قـورت بدم ،

مـن مراعات کنـم ،
مـن محـبت کـنم ، مـن . . . . .
اصـن مـن اینارو انجام بـدم
مگـه نمیـگن از هر دس بـدی از
هـمون ....؟
پس چـرا تمـوم توقـع ها 1 طـرفه اس ؟
مـن و با فـولاد اشـتبا گرفـتن ...
منـم آدمم بـابـا ،
بیـشتر از همـه هم بـه رعـایت ایـن چیـزا احـتیاج دارم ...
انقـد که اینـجوری بـود ، شدم
پر از غــرور ، شـدم سنـگ ...
پس هــــــــــیس ..+